زنده بادا که چقدر رنگین است

شبي مست رفتم اندر ويرانه اي
ناگهان چشمم بيافتاد اندر خانه اي نرم نرمك پيش رفتم در كنار پنجره تا كه ديدم صحنه ي ديوانه اي
پيرمردي كور و فلج درگوشه اي
مادري مات و پريشان همچنان پروانه اي
پسرك از سوز سرما ميزند دندان به هم
دختري مشغول عيش و نوش با بيگانه اي
پس از ان سوگند خوردم مست نروم بر در خانه اي
تا كه بينم دختري عفت فروشد بهر نان خانه اي

نمی دانم پس از مرگم که آید بر مزار من ؟؟

گفتی که مرا دوست نداری گله ای نیست

از اول هم من و تو ما نبودیم من و تو مال یک دنیانبودیم

از اول هم تو اون سردرگمی ها میگفتیم باهمییم امانبودیم

تمومش کن بیاازهم جداشیم بیااینقدر تکراری نباشیم

ای عزیزی که به کس جز تو نظر نیست مرا

مدتی میگذرد کز تو خبر نیست مرا

ای که با تیر مژه قصد هلاکم داری

با نشان باش که جز سینه سپر نیست مرا

سوخت زآهم دل صیاد ولیکن چه ثمر

وقتی از دام رها کرد که پر نیست مرا

اندران بزم که منظور نباشد ساقی

باده در جام کنم از خون جگر نیست مرا

پیش از اینهم سر تو بیخ غزل گویان بود

خالی از عشق جز این شیوه هنر نیست

يـــک شبـــي مجنون نمازش را شکست

بـي وضـــو در کــوچـــــه ليـــــلا نشست

عشـق آن شب مست مستش کرده بود

فارغ از جـــــام الستش کرده بود

ســــجده اي زد بر لب درگــاه او

پُــر ز ليـــلا شــد دل پـــــــر آه او

گفــــت يـــــا رب از چه خـــوارم کرده اي

بــر صــليــــــب عشـــــق دارم کــرده اي

جـــــــام ليـــلا را بـــه دستـــــم داده اي

وندر اين بازي شکستم داده اي

نيشتر عشقش به جانم مي زني

دردم از ليـــــلاست آنم مي زني

خسته ام زين عشــــــــق،دل خونم نکن

من کـــــه مجنــــونم تو مجنــــــــونم نکن

مرد اين بازيچـــــه ديـــــگر نيستـــــــــــم

اين تو و ليلــــاي تو... من نيستم

گفت اي ديــــــوانه ليــــلايت منم

در رگ پنهــــان و پيدايـــــــت منم

سالــــــها با جــــــور ليــــــــلا ســــاختي

من کنـــــارت بــــودم و نشـنــــــــــــاختي

عشـــــق ليــــلا در دلـــــت انداختـــــــــم

صد قمار عشـــــــــق يکجا باختم

کردمـت آواره صحــــــــــــرا نشــد

گفتم عا قـــل مي شوي اما نشد

ســــوختم در حســـرت يـــک يـــــا ربـــت

غيـــــــر ليــــــلا بـــر نيــــامـــــد از لبــــت

روز و شـــــب او را صــــدا کــــردي ولـــي

ديدم امشــــب با مني گفتــم بلي

مطمئن بودم به من سر مي زني

در حريم خانـــــــه ام در مي زني

حال ايـــــن ليــــــــلا که خـوارت کــرده بود

درس عشقـــــش بي قــــــــرارت کرده بود

مــــــــــرد راهـش باش تـــا شــــاهت کنم

صد چو ليــــلا کشته در راهت کنم

اره عاشقت منم اره لایقت منم                  اره زندونی زندون دقایقت منم

اون که ترا دوست داشت یکدفعه تنهات گذاشت

                                                 رفتش با یکی دیگه یاد ترا جاگذاشت

اون که میگفت همیشه زندگی بی تو نمیشه

حالا چی میخوای بگی رفتش واسه همیشه

                                                          میگم اشکالی نداره عشق موندگاره

                                                         تو نباشی یکی دیگه این میشه راه چاره

اونی که دوست داره تنهات نمیزاره  بدون اون که دوست داره هیچوقت تنهات نمیزاره  

اون که دوست داره هیچ روزی تنهات نمیزاره

اره عاشقت اشک رویه چشمات نمیاره

                                                           اون که گفت عاشقت میشه همینجا روبه روته

                                                           اره منم که واسه دیدنت تو بی قراره بی قراره

                                      آره عاشقت منم

یک عمر قفس بست مسیرنفسم را

حالا که دری هست مرابال وپری نیست

حالا که مقدر شده آرام بگیرم سیلاب مرابرده وازمن اثری نیست

بگذار که درها همگی بسته بمانند