يـــک شبـــي مجنون نمازش را شکست بـي وضـــو در کــوچـــــه ليـــــلا نشست عشـق آن شب مست مستش کرده بود فارغ از جـــــام الستش کرده بود ســــجده اي زد بر لب درگــاه او پُــر ز ليـــلا شــد دل پـــــــر آه او گفــــت يـــــا رب از چه خـــوارم کرده اي بــر صــليــــــب عشـــــق دارم کــرده اي جـــــــام ليـــلا را بـــه دستـــــم داده اي وندر اين بازي شکستم داده اي نيشتر عشقش به جانم مي زني دردم از ليـــــلاست آنم مي زني خسته ام زين عشــــــــق،دل خونم نکن من کـــــه مجنــــونم تو مجنــــــــونم نکن مرد اين بازيچـــــه ديـــــگر نيستـــــــــــم اين تو و ليلــــاي تو... من نيستم گفت اي ديــــــوانه ليــــلايت منم در رگ پنهــــان و پيدايـــــــت منم سالــــــها با جــــــور ليــــــــلا ســــاختي من کنـــــارت بــــودم و نشـنــــــــــــاختي عشـــــق ليــــلا در دلـــــت انداختـــــــــم صد قمار عشـــــــــق يکجا باختم کردمـت آواره صحــــــــــــرا نشــد گفتم عا قـــل مي شوي اما نشد ســــوختم در حســـرت يـــک يـــــا ربـــت غيـــــــر ليــــــلا بـــر نيــــامـــــد از لبــــت روز و شـــــب او را صــــدا کــــردي ولـــي ديدم امشــــب با مني گفتــم بلي مطمئن بودم به من سر مي زني در حريم خانـــــــه ام در مي زني حال ايـــــن ليــــــــلا که خـوارت کــرده بود درس عشقـــــش بي قــــــــرارت کرده بود مــــــــــرد راهـش باش تـــا شــــاهت کنم صد چو ليــــلا کشته در راهت کنم
مهم نيست