خنديد و گفت كنارتم، تا آخرش، تا پاي جون..
ستاره قشنگي بود، آروم و خیلی مهربون..
ستاره شد عشق منو منم شدم عاشق اون..
اما زياد طول نكشيد عشق من و ستاره جون..
ستاره رفت، با رفتنش منم شدم بي همزبون..
حالا شبا به ياد اون چشم مي دوزم به آسمون..
يه شب ديدم تو آسمون، ستاره اي چشمك زنون..
مهم نيست